Asansörlü fıkra

ASANSÖR (FIKRA)




KÖYDE OTURAN BABA VE OĞUL BÜYÜK ŞEHRE İLK DEFA GELMİŞLER.



ALIŞVERİŞ MERKEZİNDE ZEMİN KATTAKİ İKİ GÜMÜŞ RENKLİ PARLAK DUVARIN AĞIR AĞIR AÇILIP KAPANMASI İLGİLERİNİ ÇEKMİŞ.

”BU NE BABA“ DİYE SORMUŞ OĞLAN.



HAYATLARINDA HİÇ ASANSÖR GÖRMEMİŞLER.

BABA “BİLEMİYORUM OĞUL“ DEMİŞ.

ONLAR BU İLGİNÇ ŞEYİ NEFESLERİNİ TUTUP İZLERKEN TEKERLEKLİ SANDALYELİ YAŞLI BİR KADIN GÜMÜŞ RENKLİ DUVARLARA DOĞRU GİTMİŞ VE BİR DÜĞMEYE BASMIŞ. DUVARLAR AÇILMIŞ, YAŞLI KADIN YOĞUN

IŞIKLI KÜÇÜK BİR ODAYA GİRMİŞ,

DUVARLAR KAPANMIŞ, OĞLAN VE BABASI KAPININ ÜZERİNDEKİ KÜÇÜKTEN BÜYÜĞE DOĞRU YANIP SÖNEN IŞIKLI RAKAMLARI İZLEMİŞ.

SON RAKAMDAN SONRA AYNI SIRAYLA BU SEFER GERİYE DOĞRU IŞIKLAR TEKER TEKER YANMIŞ.

SONUNDA DUVAR İKİ TARAFA KAYARAK AÇILMIŞ,



DIŞARI 24 YAŞLARINDA İNCECİK MUHTEŞEM BİR FISTIK ÇIKMIŞ

“OĞLUM” DEMİŞ ADAM ; KIZDAN GÖZLERİNİ AYIRAMAYARAK

“KOŞ, KOŞ ANANI GETİR “.