ÇİZ...

sevdaların altını çiz

kin ve nefretin üstünü

Nefret paslı tenekedir

sevgi cumhuriyet altını

AKORTSUZLAR

Akortsuz kişiler

çalamazlar aşkın sazını

yaşayamazlar mutluluğun

baharını yazını

yoksuldur gönülleri

sevgi ve dostluk

uzaktır kendilerine kilometrelerce

gülsüz bülbülsüzdürler

kör değillerdir ama

göremez güzellikleri gözleri

Şairin Derdi

YAŞLI ŞAİRİN DERDİ

Sazlar çalınırken Çamlıca’nın bahçelerinde

Ben peynir ekmeğe talim ediyordum

Bekâr evimde...

İşte bu yüzden Heybeli’de mehtaba çıkamadım

Bir âlem-i ab eyleyemedim Göksu’da

Boğaz’da rakı balık keyfi yapmama

Cebim de izin vermedi doktorlar da...

Alıp getirmedi kimse

İlk sevgilimi Beşiktaş’tan

Yaşayamadım gençliğimi hiçbir zaman...

Evi arabası olmayanların

Adamdan sayılmadığı böyle bir devirde

Orhan Veli gibi cep delik cepken delik

Bir şair olmak delilik değilse bile

Enayilik dostum enayilik!

Botokslu Fotoşoplu İlişkiler

Sahici aşk sanıyoruz

Fotokopi aşkları

Gözümüzü boyuyor

Botokslu, fotoşoplu ilişkiler

Uzaklaşıyoruz kilometrelerce

Doğadan, doğallıktan

Farkına varamıyoruz

Öyle bir sanal perde

Çekiliyor ki önümüze

Fotokopiler hükmediyor

Güzelden, doğrudan

İyiden ayrılan kişiliğimize

Kucaklayamıyoruz dostluğu

Gönül bahçesinde açan

Laleli karanfilli sevgiyi

Yüce değer

Boyun eğme çileye ve kedere

diren tüm kötülüklere çirkinliklere

ağlama sakın boş yere

aşk gülünün dikeni

batınca yüreğine

gülmek yakışır sevenlere

çünkü erişemez herkes

yaşamayı güzelleştiren

o yüce değere

DÜŞÜNMEK VE GÜLMEK

Sadece düşünmek ya da gülmek yetmez
Düşünceni gülüş, gülmeni düşünce süslemeli
İşte o zaman dalında öter muhabbet kuşu, bülbül
Akar sevgi ırmağın gürül gürül
Açılır mutluluğun kapıları ardına dek
Merhaba der, el sallar lale, karanfil, sümbül
Çiçek bahçesi olur gönül
Solmaz maviliklerin yeşilin alın
Duygularının pınarına neşe verir güzellikler
Dertlere nokta koyarsın, sevinçlere virgül
ERHAN TIĞLI

AŞK ATEŞİ

Aşk öyle bir ateştir ki

kimini yakar kül eder

kimini pişirir, kurtarır çiğlikten

kimine neşe verir kimine keder
kiminin aklını başından alır
kimini akıllandırır
Aşk böyledir işte:
kimini gecekonduda yaşatır
kimini köşkte...